Αυτή η χρονιά με βρήκε στο ολοήμερο τμήμα του νηπιαγωγείου μας για όλη την σχολική χρονιά.Και ομολογώ το φοβόμουν. Όλη την χρονιά απόγευμα; Δεν θα είναι βαρετό;Πόσο λάθος έκανα!!!
Μισή ωρίτσα δραστηριότητες, φαγητό και μετά χαλάρωση για 45΄ και φυσικά όσα παιδιά θέλουν ύπνος. Όμως..........
μόλις ξαπλώσουν και σκεπαστούν και αφού έχει σκοτεινιάσει ο χώρος αρχίζει η μαγεία του παραμυθιών.
Υπάρχει απόλυτη ησυχία, σχεδόν ούτε οι ανάσες τους δεν ακούγονται και περιμένουν να φτιάξουν εικόνες με το μυαλό τους, με τα μάτια της φαντασίας τους. 
Τι υπέροχο συναίσθημα να διαβάζω ένα παραμύθι κάθε μέρα και μάλιστα αρκετά μεγάλο πολλές φορές,  χωρίς διακοπές ,χωρίς φωνές ,χωρίς κουδούνια, πόρτες και τηλέφωνα .Χωρίς τις φωνούλες.Κυρία με έσπρωξε ,κυρία με κάνει και γελάω ,κυρία να πάω τουαλέτα;
Ήταν το μεγαλύτερο δώρο μου  φέτος.Πολλές φορές δεν θέλω να τελειώσω (ειδικά αν είναι μυθολογία) την αφήγηση .
Τι είναι αυτό που μαγεύει; Τι είναι αυτό που χαλαρώνει τα παιδιά; Σίγουρα το ότι μεταφέρονται σε άλλους κόσμους,ταξιδεύουν και νιώθουν συναισθήματα μέσα από την αφήγηση. Αλλά τελικά δεν είναι μόνο αυτό .Είναι κι άλλα πολλά, σημαντικά και απαραίτητα  που κερδίζουν τα παιδιά μας .
Διάβασα  ένα άρθρο για την σύνδεση των παραμυθιών με τα 8 είδη νοημοσύνης του  Χ.Γκάρντνερ(http://www.naturanrg.gr/pollaplh-nohmosynh-mhpws-hrthe-h-wra-na-thn-ksanaanakalypsoyme/) και μου άρεσε πολύ.Παρόλο που είναι λίγο μεγάλο αξίζει τον κόπο να διαβαστεί.
Το παραθέτω ώστε να το μοιραστώ μαζί σας........

"Η αφήγηση των παραμυθιών και η επίδρασή της στα οχτώ είδη νοημοσύνης του παιδιού"

 

Της Ζωής Νικητάκη

Εχει από καιρό ξεπεραστεί η αντίληψη πως ο έξυπνος και προικισμένος άνθρωπος, είναι αυτός που διαθέτει υψηλό δείκτη νοημοσύνης. Τώρα πια, όταν μιλάμε για έναν άνθρωπο με αναπτυγμένη ευφυϊα, καλούμαστε να γνωρίζουμε για ποια από τα είδη νοημοσύνης μιλάμε, σε ποια από τις ευφυϊες του αναφερόμαστε. Το 1984 ο αναπτυξιακός ψυχολόγος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ, Ηoward Gardner, υποστήριξε πως δεν υπάρχει μια νοημοσύνη, κοινή για όλους τους ανθρώπους, για όλους τους πολιτισμούς και όλες τις εποχές. Αντίθετα, υπάρχουν οχτώ είδη νοημοσύνης, καθένα από τα οποία πηγάζει από διαφορετικό τμήμα του εγκεφάλου.

Πώς όμως μπορεί να συνδέεται η λειτουργία της αφήγησης των παραμυθιών με το ιδιαίτερο προφίλ της νοημοσύνης του παιδιού και την ανάπτυξη της πολλαπλότητάς του;

Τα παραμύθια παρέχουν στα παιδιά πολλαπλά ερεθίσματα, ώστε να αναπτύξουν αποτελεσματικά όλο το φάσμα της νοημοσύνης τους. Γνωρίζουμε ότι αυτά που μαθαίνει το παιδί ως το πέμπτο έτος της ηλικίας του αποτελούν το μεγαλύτερο ποσοστό των νοητικών δεδομένων για την υπόλοιπη ζωή του. Έρευνες νευροεπιστημών των τελευταίων χρόνων μας λένε ότι η ποσότητα, αλλά και η ποιότητα ερεθισμάτων που δίνουμε στα παιδιά από την πρώτη κιόλας ηλικία, όχι μόνο τα τροφοδοτούν με γνώσεις, αλλά δημιουργούν και τις συνάψεις στα εγκεφαλικά κύτταρα, συνθέτοντας και δημιουργώντας τη βάση, στην οποία θα αποθηκεύουν πληροφορίες για την υπόλοιπη ζωή τους.

Κατά τη διάρκεια της αφήγησης ενός παραμυθιού απαιτούνται και καλλιεργούνται τα περισσότερα, αν όχι όλα, είδη νοημοσύνης του παιδιού, τα οποία είναι τα ακόλουθα:
1. γλωσσική ή λεκτική νοημοσύνη
2. μουσική / ρυθμική νοημοσύνη
3. σωματική / κιναισθητική νοημοσύνη
4. συναισθηματική ή διαπροσωπική νοημοσύνη
5. ενδοπροσωπική νοημοσύνη
6. χωρική νοημοσύνη
7. φυσιογνωστική νοημοσύνη
8. λογική / μαθηματική νοημοσύνη

Η γλωσσική ή λεκτική νοημοσύνη

Η γλωσσική ή λεκτική νοημοσύνη αφορά όλες τις λεκτικές ικανότητες του ανθρώπου και εδράζεται στο αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου. Εκδηλώνεται με την ευαισθησία στον προφορικό και στον γραπτό λόγο, με την ικανότητα εκμάθησης και ομιλίας διαφορετικών γλωσσών και τη χρήση της γλώσσας για την επίτευξη κάποιων στόχων. Τη νοημοσύνη αυτή τη διαθέτει ο ποιητής, ο συγγραφέας, ο ρήτορας, κλπ. Σαφώς και με την αφήγηση των παραμυθιών καλλιεργείται αυτού του είδους...........................η συνέχεια του άρθρου ΕΔΩ

ΠΗΓΗ:  https://www.omorfizoi.gr/h-afigisi-twn-paramythiwn-kai-h-nohmosynh-twn-paidiwn/